نورپردازی از نخست نقش کلیدی در دکوراسیون داخلی داشته است و خیلی با اهمیت تلقی می شود.
برای دیدن اجسام نور کافی نیاز است و اگر این نور با شگردهای معماری به اجسام تابیده شود جلوه خاصی در دکوراسیون به وجود می آورد.
به وسیله نور پردازی می توان محیط را بزرگتر و یا کوچکتر نشان داد؛ به این صورت که اگر نور را در کنج ها و بر روی دیوارها متمرکز کرد؛ اطراف روشن می شود و مرکز بزرگتر جلوه می کند.
برای کوچکتر جلوه کردن، نور را برروی مرکز متمرکز می کنیم که اطراف تاریک شود همین امرباعث کوچک جلوه کردن آن قسمت می شود.
انواع مختلف نورپردازی وجود دارد که در ادامه مقاله به شرح آنها می پردازیم.
انواع نورپردازی:
نور عمومی:
نورملایمی است که در تمام محیط وجود دارد و برای دیدن اجسام در محیط باید وجود داشته باشد که مهمترین نور به حساب می آید. می توان از این نوع به درستی برای حس آرامش محیط استفاده کرد.
نورپردازی وظیفه ای:
نورپردازی متمرکز و کوچکی است که برای کار خاصی استفاده می شود مثلا مطالعه کردن که معمولا آن را نور اداری نیز می نامند؛ به کل می توان گفت نور متضادی است، که در محیطی که نور معمولی وجود دارد برای کار خاص نور پردازی شده است. این تضاد در نور باعث هوشیار کردن مغز می شود؛ در واقع اجازه می دهد به کارتان متمرکزتر و با جزئیات بیشتر به کار بپردازید. و در دکوراسیون داخلی منزل در بالای کابینت ها این نور برای تمرکز در آشپزی مورد نیاز است.
نور تاکیدی:
برای اضافه کردن احساس و استایل به محیط مورد استفاده قرار می گیرد؛ این نور فریبنده را برای نشان دادن قسمتی از منزل، و سایه انداختن اطراف آن استفاده می کنند؛ مثلاً نمایش قسمتی از مبلمان، قفسه ها، کلکسیون ها و در کل برای برجسته کردن آثار هنری کاربرد چندانی می توان داشته باشد.
نورپردازی دکوراتیو:
نور پردازی زیبا و مخفی که جنبه کاملاً هنری دارد. برای دیدن اجسام تاثیر چندانی ندارند. و فقط برای زیباتر جلوه کردن اجسام در دکور از آن می توان استفاده کرد.
